Εκδήλωση στα πλαίσια της 6ης Μαρτίου / Πανελλήνιας Ημέρας κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού
«Η 6η Μαρτίου καθιερώθηκε ως πανελλήνια ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού με στόχο την πρόληψη του φαινομένου, την ευαισθητοποίηση των μαθητών και την υιοθέτηση ενός κώδικα μη βίαιης επικοινωνίας και επίλυσης των προβλημάτων στις διαπροσωπικές, ενδοσχολικές και κοινωνικές σχέσεις. Ένα ασφαλές και δημοκρατικό σχολείο αποτελεί δείκτη πολιτισμού, προόδου και αλληλεγγύης. Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ζουν σε ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον, να μην αισθάνονται κάθε είδους απειλή. ??»
Αυτά και άλλα αναφέρονται στο μήνυμα του Υπουργού Παιδείας.
Στο πλαίσιο αυτής της ημέρας στο σχολείο μας, μια ομάδα μαθητών με την καθοδήγηση της φιλολόγου και υπεύθυνης για την Σχολική βία, κ. Παπαευσταθίου Ανδρομάχης, παρουσίασαν στη μαθητική κοινότητα του σχολείου οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με τη Σχολική Βία και τον Εκφοβισμό.
Όλοι οι μαθητές με αμείωτο ενδιαφέρον παρακολούθησαν την εκδήλωση κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρχε ενεργή συμμετοχή, γεγονός που κατέδειξε πόσο το συγκεκριμένο θέμα τους ενδιαφέρει άμεσα.
Συνοπτικά παραθέτουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν ιδιαίτερα τους γονείς.
Tρεις στους 10 μαθητές γυμνασίου και λυκείου έχουν υπάρξει θύματα σχολικής βίας ή/και εκφοβισμού, σύμφωνα με έρευνα του Υπ. Παιδείας.
Στο επίπεδο του σχολείου, η ύπαρξη περιστατικών εκφοβισμού που μένουν ατιμώρητα καλλιεργεί κλίμα ατιμωρησίας και προκαλεί φόβο σε ευάλωτα παιδιά. Σε ατομικό επίπεδο, διαταράσσεται η ζωή και η ψυχοσύνθεση των παιδιών που εμπλέκονται άμεσα, ιδίως των θυμάτων. Η άρνηση του παιδιού για το σχολείο είναι «σημάδι», ιδίως στις μικρές ηλικίες, η αλλαγή στη συμπεριφορά, το «κλείσιμο» στον εαυτό του, η απομόνωση και περιθωριοποίηση από το περιβάλλον, η αντικοινωνική συμπεριφορά ή η επιθετικότητα απέναντι σε άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος. Βασική ανάγκη των θυμάτων αποτελεί το να νιώσουν υποστήριξη, και να ενδυναμωθούν, για να μην αισθάνονται ανασφάλεια και να έχουν τη σιγουριά ότι ο θύτης θα τιμωρηθεί.«Κλειδί» στην αντιμετώπιση του φαινομένου και στην άμβλυνση των συνεπειών που μπορεί να έχει, αποτελεί η συνεργασία και η κοινή δράση οικογένειας και σχολείου. Η συνεργασία σχολείου και οικογένειας αναγνωρίζεται ως καθοριστικής σημασίας.
Γραμμές βοήθειας απέναντι στον φόβο
Γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς: 11130
Είναι μια γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς που θέλουν να μιλήσουν για θέματα που αφορούν τον εκφοβισμό. Η γραμμή λειτουργεί καθημερινά από τις 08.30 ως τις 14.00.
Ευρωπαϊκή Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111
Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» είναι μια συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους μέχρι 18 ετών. Μπορεί να τηλεφωνήσει ανώνυμα οποιοδήποτε παιδί νιώθει την ανάγκη βοήθειας, υποστήριξης ή συμβουλής σε θέματα ψυχικής υγείας, για οτιδήποτε μπορεί να το απασχολεί, χωρίς κόστος, από κινητό ή σταθερό τηλέφωνο.
«Γραμμή-Σύνδεσμος 801 801 1177» για την ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων
Η γραμμή απευθύνεται αποκλειστικά σε γονείς και ενηλίκους που θέλουν να μιλήσουν για κάποιο θέμα ψυχικής υγείας που τους απασχολεί σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο. Λειτουργεί από Δευτέρα ως και Παρασκευή από τις 09.30 ως τις 20.30 και Σάββατο από τις 09.30 ως τις 14.00.
Μονάδα Εφηβικής Υγείας
(Β’ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»)
Γραμμή χωρίς χρέωση: 8001180015
Σελίδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τους εφήβους
Σελίδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για την πρόληψη της αυτοκτονικότητας στους νέους
http://helpsuicide.wordpress.com/
Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS: 1056
Σε αυτή την τηλεφωνική γραμμή του Χαμόγελου του Παιδιού ο καθένας μπορεί να τηλεφωνήσει δωρεάν και ανώνυμα. Η γραμμή που λειτουργεί όλο το 24ωρο είναι στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους οι οποίοι προσφέρουν τηλεφωνική υποστήριξη για τη διαχείριση φαινομένων όπως ο σχολικός εκφοβισμός.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Τις περισσότερες φορές τα θύματα του εκφοβισμού σιωπούν καθώς φοβούνται, ντρέπονται, νιώθουν ότι φταίνε, αλλά συγχρόνως στο μυαλό τους κλωθογυρίζει ότι θα απογοητεύσουν τους γονείς τους με την «αδυναμία» τους. Για τον λόγο αυτόν οι γονείς πρέπει να είναι άκρως προσεκτικοί ώστε να «διαγνώσουν» εγκαίρως το πρόβλημα.
- Είναι σημαντικό να παρατηρούν τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Οποιαδήποτε ξαφνική, χωρίς εμφανές αίτιο αλλαγή στη συμπεριφορά, στη διάθεση, στην όρεξη, στον ύπνο, στη σχολική επίδοσή τους αλλά και στη γνώμη που εκφράζουν για κάποια άτομα θα πρέπει να τους προβληματίσει και να τους οδηγήσει στο να διερευνήσουν με διακριτικό τρόπο τι μπορεί να συμβαίνει.
- Αν αντιληφθούν ότι το παιδί τους βιώνει εκφοβισμό θα πρέπει να προσπαθήσουν να κουβεντιάσουν μαζί του τόσο γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού όσο και ειδικά για την εμπειρία του.
- Σε κάθε περίπτωση πρέπει να απενοχοποιήσουν το παιδί και να του εξηγήσουν ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται άσχημα.
- Πρέπει να επιβραβεύουν το παιδί που ήταν δεκτικό στη συζήτηση για την εμπειρία του με τον σχολικό εκφοβισμό και αποκάλυψε σημαντικά πράγματα για αυτήν.
- Το μεγαλύτερο λάθος είναι να βάλουν το παιδί τους που έχει υποστεί τον εκφοβισμό σε διαδικασία αντεκδίκησης, καθώς τέτοιες «στρατηγικές» δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
- Πρέπει να δείξουν στο παιδί ότι έχει μεγάλη σημασία η επικοινωνία του με τους δασκάλους ή τους καθηγητές του και να του εξηγήσουν τη διαφορά μεταξύ του «μαρτυράω» και του «ζητώ βοήθεια».
- Ας θυμούνται πάντα ότι στόχος τους είναι να βοηθήσουν το δικό τους παιδί και όχι να τιμωρήσουν τον θύτη.
Είναι απολύτως απαραίτητη η επικοινωνία με τον δάσκαλο ή τους καθηγητές του παιδιού. Η 6ηΜαρτίου καθιερώθηκε ως πανελλήνια ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού με στόχο την πρόληψη του φαινομένου, την ευαισθητοποίηση των μαθητών και την υιοθέτηση ενός κώδικα μη βίαιης επικοινωνίας και επίλυσης των προβλημάτων στις διαπροσωπικές, ενδοσχολικές και κοινωνικές σχέσεις. Ενα ασφαλές και δημοκρατικό σχολείο αποτελεί δείκτη πολιτισμού, προόδου και αλληλεγγύης.
Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ζουν σε ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον, να μην αισθάνονται κάθε είδους απειλή.
